برای این که 6G به واقعیت بپیوندد باید موانع فنی مشکلی را از سر راه بردارد مانند اتصال فرکانس تراهرتز به خطوط سخت افزاری فیبری،
محققان در انستیتوی فناوری Karlsruhe می گویند:
این مشکل را برطرف کرده اند.
پیش بینی می شود 6G پس 5G PLUS و احتمالا در سال 2030 ارائه خواهد شد ، و با سرعتی معادل صدها گیگابایت، مشکلات فنی سر راه به آرامی کنار زده می شوند.
تا به حال یک مشکل سخت و اصلی در این مورد متصل کردن و ارتباط بین فرکانس های رادیویی تراهرتزی با سخت افزار فیبر نوری این که چگونه یک تراهرتز (THz) ، که اساساً طیف هوایی است که بین مایکروویو و مادون قرمز یافت می شود ، به خطوط انتقال که برای داده های مسافت طولانی تر مورد نیاز است ، متصل می شود؟
انحنای زمین خط دید را محدود می کند و باعث قطع شدن ارتباط می شود بنابراین برای مسافت های خیلی طولانی نیاز به سیم کشی مبرم است ، در فاصله های کوتاه نیز شرایط محیطی می تواند مشکل ساز شود از جمله مسدود شدن توسط اشیاء یا حتی مه و باران و برف زیرا در فرکانس های تراهرتز طول موج ها بسیار کوتاه می شود و قدرت نفوذ به شدت کاهش می یابد.
محققان در انستیتوی فناوری Karlsruhe می گویند:
می دانند که چگونه فیبر و فرکانس های تراهرتزی را به هم متصل کنند،
آنها در بیانیه مطبوعاتی اعلام کرده اند که که باید تعدیل کننده هایی را ایجاد کنید که بر روی نانوفوتونیک پلاسمایی کار کند.
این فناوری نانو را به دام اندازنده نور می گویند (که جنسی کاملا سیلیکونی دارند) که آنتن گیرنده را مستقیماً به یک فیبر شیشه ای متصل می کند. به عبارتی دیگر رادیو بخشی از کابل می شود این اتصال تراهرتز را با نرخ داده های بسیار بالا به کابل با سرعت چند صد گیگابایت بر ثانیه ممکان می سازد.
در آزمایشات تیم تحقیقاتی با استفاده از پیوندی گیرنده تراهرتز را به صورت یکپارچه در فیبر نوری نشان دهند آنها ارتباط رادیو به فیبر نوری را با سرعت 50 گیگابایت بر ثانیه انجام دادند.
برای مقایسه ، نرخ داده های بی سیم موجود در هوای فعلی با فناوری LTE و استفاده از رادیو اغلب حدود 20 مگابیت در ثانیه (Mbps) است. Verizon در حال حاضر انتقال دهنده 5G در ایالات متحده ، می گوید سرعت معمولی ، برای سرویس 5G ثابت آن حدود 300 Mbps است. .