حقایق مفید درباره سیستم نام دامنه (DNS)
سیستم نام دامنه ها (DNS) نام و آدرس سرورهای اینترنتی عمومی را ذخیره می کند. با بزرگ شدن وب ، DNS به سرعت قابلیت های خود را برای مطابقت گسترش داد و در نتیجه امروزه شبکه ای توزیع شده توسط هزاران رایانه در سراسر جهان منتشر شد. با یادگیری و به اشتراک
گذاشتن .این حقایق جالب درباره DNS ، دوستان فنی خود را تحت تأثیر قرار دهید.
بیشتر از 30 سال
دو مقاله از پاول موکاپریتریس در نوامبر 1983 با نام های RFC 882 و RFC 883 منتشر شد - آغاز DNS. قبل از DNS ، یک سیستم عمومی فقط با نام میزبان آن قابل شناسایی بود و آدرسهای مربوط به همه این نامهای میزبان در یک پرونده بزرگ (تحت عنوان "hosts.txt")
نگهداری می شدند که با افزایش شبکه های رایانه ای در هنگام مدیریت ، مدیریت آن غیرممکن بود. دهه 1970 و 1980. DNS با افزودن دامنه های پشتیبانی ، این سیستم نامگذاری یک سطح را به چند سطح گسترش داد - یک یا چند نام اضافی که به نام میزبان اضافه شده اند ، هر کدام
با یک نقطه (.) از هم جدا می شوند.
فقط 6 TLD اصلی
DNS هنگامی که برای اولین بار در دهه 1980 اجرا شد ، تنها شش TLD تعریف کرد. - .com ، .edu ، .gov ، .mil ، .net و .org. گسترش گسترده ای در انتخاب نام دامنه در سال 2011 با هدف طبقه بندی بهتر وب سایت ها با توجه به هدف آنها آغاز شد.
بیش از 700 دامنه سطح بالا (TLD) اکنون در اینترنت وجود دارد (از جمله برخی از نامهای عجیب و غریب مثل .rocks و .soy). موسسه حاکمیتی غیرانتفاعی شرکت اینترنتی برای نام ها و شماره های اختصاص داده شده (ICANN) تخصیص آنها را کنترل می کند - به لیست
ICANN دامنه های سطح بالا مراجعه کنید.
بیش از 100 میلیون دامنه ثبت شده
بسیاری از نام دامنه های اینترنتی مانند "lifewire.com" و "mit.edu" وابسته به مدارس یا مشاغل هستند ، در حالی که افراد دیگر آن را برای اهداف شخصی ثبت می کنند. در مجموع بیش از 100 میلیون دامنه ثبت شده فقط تحت .com وجود دارند. این و سایر آمارهای جالب
DNS را می توان در آمار اینترنتی DomainTools یافت.
دوطرفه است
بیشتر درخواست ها به DNS شامل تبدیل نام میزبان وب سایت ها و دیگر سرورهای اینترنتی به آدرس های IP ، به اصطلاح جستجوی DNS است. DNS همچنین در جهت معکوس کار می کند ، آدرس ها را به اسامی ترجمه می کند. این درحالی است که شکل معکوس آن بیشتر به
توسعه دهندگان کمک می کند تا ایرادات را پیدا و آن ها را رفع کنند ، به عنوان مثال برنامه های کاربردی مانند ping و traceroute جستجوی معکوس را انجام می دهند.
دارای 13 ریشه
DNS سرورها نام خود را به صورت سلسله مراتبی برای کمک به بهینه سازی جریان ارتباط بین سرورها و همچنین سهولت در نگهداری سیستم ، سازماندهی می کند. تمام سیستم های سلسله مراتبی مانند DNS سطح بالایی را ایجاد می کنند (سطح "ریشه" نامیده می شود) که در آن سطح
پایین تر می تواند از هم جدا شود. به دلایل فنی ، DNS امروز از 13 سرور نام root پشتیبانی می کند و نه فقط یک. جالب اینجاست که هر یک از این ریشه ها با یک نامه واحد نامگذاری شده اند - از "A" شروع می شود و به نامه "M" ادامه می یابد.(توجه داشته باشید که این سیستم
ها متعلق به دامنه اینترنت root-servers.net هستند ، و نامهای کاملاً واجد شرایط آنها مانند "a.root-servers.net" را می سازند ، به عنوان مثال.)