شبکه جهانی وب چیست؟
شبکه جهانی وب چیست؟
World Wide Web ، که به عنوان وب نیز شناخته می شود ، مجموعه ای از وب سایت ها یا صفحات وب است که در سرورهای وب ذخیره شده و از طریق اینترنت به رایانه های محلی وصل می شوند. این وب سایت ها حاوی صفحات متنی ، تصاویر دیجیتالی ، استودیوها ، فیلم ها و غیره هستند. کاربران می توانند با استفاده از دستگاه های خود مانند رایانه ، لپ تاپ ، تلفن های همراه و غیره به هر یک از نقاط جهان از طریق اینترنت به محتوای این سایت ها دسترسی پیدا کنند. استفاده از اینترنت ، بازیابی و نمایش متن و رسانه را برای شما امکان پذیر می کند.
اجزا ساخت وب، صفحات وب هستند که به صورت HTML قالب بندی شده و توسط لینک هایی به نام "hypertext" یا لینک های ارتباطی متصل می شوند و توسط HTTP قابل دسترسی هستند. این پیوندها اتصالات الکترونیکی هستند که بخشهای مربوط به اطلاعات را پیوند می دهند تا کاربران بتوانند به سرعت به اطلاعات مورد نظر دسترسی پیدا کنند .Hypertext مزیتی برای انتخاب یک کلمه یا عبارت از متن و در نتیجه دسترسی به صفحات دیگر فراهم می کند که اطلاعات اضافی مربوط به آن کلمه یا عبارت را دارند.
به یک صفحه وب آدرس آنلاین به نام (URL) داده می شود. مجموعه خاص از صفحات وب که متعلق به یک URL خاص است وب سایت گفته می شود ، به عنوان مثال ، www.facebook.com ، www.google.com و غیره ، بنابراین ، شبکه جهانی وب مانند یک کتاب الکترونیکی عظیم است که صفحات در آن ذخیره می شود و سرورهای مختلف در سراسر جهان دارد.
وب سایت های کوچک تمام صفحات وب خود را در یک سرور واحد ذخیره می کنند ، اما وب سایت ها یا سازمان های بزرگ اطلاعات وب سایت های خود را روی سرورهای مختلف در کشورهای مختلف قرار می دهند به طوری که وقتی کاربران یک کشور جستجو ی در اینترنت می کنند می توانند اطلاعات را به سرعت از نزدیکترین سرور دریافت کنند.
بنابراین ، وب یک بستر ارتباطی را برای کاربران جهت بازیابی و تبادل اطلاعات از طریق اینترنت فراهم می کند. بر خلاف کتاب ، جایی که ما از یک صفحه به صفحه دیگر به صورت متوالی حرکت می کنیم ، در شبکه جهانی وب ما برای پیوند به یک صفحه وب از پیوندهای ابر متن استفاده می کنیم و از آن صفحه وب برای انتقال به صفحات وب دیگر استفاده می کنیم. برای دسترسی به وب به یک مرورگر ، که در رایانه شما نصب شده است ، نیاز دارید.
تفاوت بین شبکه جهانی وب و اینترنت:
برخی افراد از اصطلاحات "اینترنت" و "شبکه جهانی وب" به طور متناوب استفاده می کنند. آنها فکر می کنند که آنها یکسان هستند ، اما اینگونه نیست. اینترنت کاملاً متفاوت از شبکه جهانی وب است. این شبکه جهانی وب از دستگاه های مانند رایانه ها ، لپ تاپ ها ، تبلت ها و غیره است که به کاربران امکان می دهد ایمیل برای سایر کاربران ارسال کنند و به صورت آنلاین با آنها گپ بزنند.
اما ، وقتی وب سایت مانند google.com را برای اطلاعات باز کرده اید ، از World Wide Web استفاده می کنید. شبکه ای از سرورها از طریق اینترنت. شما با استفاده از یک مرورگر یک صفحه وب را از رایانه خود درخواست می کنید و سرور آن صفحه را به مرورگر شما ارائه می دهد. رایانه شما مشتری نامیده می شود که یک برنامه (مرورگر وب) را اجرا می کند و از رایانه دیگر (سرور) اطلاعات مورد نیاز خود را درخواست میکند.
اما ، وقتی وب سایت مانند google.com را برای اطلاعات باز کرده اید ، از World Wide Web استفاده می کنید. شبکه ای از سرورها از طریق اینترنت. شما با استفاده از یک مرورگر یک صفحه وب را از رایانه خود درخواست می کنید و سرور آن صفحه را به مرورگر شما ارائه می دهد. رایانه شما مشتری نامیده می شود که یک برنامه (مرورگر وب) را اجرا می کند و از رایانه دیگر (سرور) اطلاعات مورد نیاز خود را درخواست میکند.
تاریخچه شبکه جهانی وب:
شبکه جهانی وب در سال 1989 توسط یک دانشمند انگلیسی ، تیم برنرز لی اختراع شد. وی در آن زمان در سرن مشغول به کار بود. در ابتدا ، وی برای برآوردن نیاز به اشتراک خودکار اطلاعات بین دانشمندان در سراسر جهان ایجاد شده است ، به طوری که آنها می توانند داده ها و نتایج آزمایش ها و مطالعات خود را به راحتی با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
سرن ، جایی که تیم برنرز در آن مشغول به کار بود ، بیش از 1700 دانشمند از 100 کشور در بر داشت. این دانشمندان مدتی را در سایت CERN می گذرانند و بقیه وقت آنها در دانشگاه ها و آزمایشگاه های ملی در کشور خود کار می کنند ، بنابراین نیاز به ابزارهای ارتباطی معتبری وجود دارد تا بتوانند تبادل اطلاعات کنند.
اینترنت و Hypertext در این زمان موجود بودند ، اما هیچ کس فکر نمی کرد که چگونه از اینترنت برای پیوند یا اشتراک یک سند به سند دیگر استفاده کند. تیم بر سه فناوری اصلی متمرکز شده است که می توانند رایانه ها را از یکدیگر درک کنند ، HTML ، URL و HTTP. بنابراین ، هدف اصلی اختراع شبکه جهانی وب تلفیق فن آوری های رایانه ای اخیر ، شبکه های داده و hypertext در یک سیستم اطلاعاتی جهانی کاربر پسند و کارآمد است.
چگونگی شروع شبکه جهانی وب
نحوه شروع اختراع:در مارس 1989 ، تیم برنرز لی ابتکار عمل را به سمت اختراع شبکه جهانی وب به دست گرفت و اولین پیشنهاد را برای شبکه جهانی وب نوشت. بعداً ، او پیشنهاد دیگری را در ماه مه 1990 نوشت. پس از چند ماه ، در نوامبر 1990 ، به همراه رابرت کالیو ، به عنوان یک پیشنهاد رسمیت یافت. این پیشنهاد مفاهیم کلیدی و اصطلاحات تعریف شده مربوط به وب را تشریح کرده بود. در این سند ، توضیحی در مورد "پروژه هایپرتکست" به نام شبکه جهانی وب وجود دارد که در آن می توانید یک وب از اسناد ابر متن توسط مرورگرها مشاهده کنید. پیشنهاد وی شامل سه فناوری اصلی (HTML ، URL و HTTP) بود.
در سال 1990 ، تیم برنرز لی توانست اولین سرور وب و مرورگر را در سرن اجرا کند تا ایده های خود را نشان دهد. او از یک رایانه NeXT برای تهیه کد برای سرور وب خود استفاده کرد و یادداشتی بر روی رایانه گذاشت "این دستگاه یک سرور است. آن را خاموش نکنید!" به طوری که به طور اتفاقی توسط کسی خاموش نشده است.
در سال 1991 ، تیم اولین وب سایت و وب سرور جهان را ایجاد کرد. آدرس آن info.cern.ch بود و در رایانه NeXT در CERN در حال اجرا بود. علاوه بر این ، اولین آدرس صفحه وب http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html بود. این صفحه به اطلاعات مربوط به پروژه و همچنین در مورد سرورهای وب ، توضیحات ابر متن شبکه جهانی وب و اطلاعات مربوط به ایجاد یک سرور وب متصل است .
وب رشد می کند:
پلتفرم رایانه NeXT که توسط تعدادی از کاربران قابل دسترسی بود. بعداً ، توسعه مرورگر "line-mode" ، که می تواند بر روی هر سیستم اجرا شود ، آغاز شد. در سال 1991 ، Berners-Le نرم افزار شبکه جهانی خود را با مرورگر 'line-mode' ، نرم افزار وب سرور و کتابخانه ای برای توسعه دهندگان معرفی کرد.
در مارس 1991 ، در دسترس همكاراني بود كه از رايانه هاي CERN استفاده مي كردند. بعد از چند ماه ، در اوت 1991 ، وی نرم افزار شبکه جهانی وب را در گروههای خبری اینترنتی معرفی کرد و علاقه ای به این پروژه در سراسر جهان جلب کرد. رابط گرافیکی برای اینترنت ، اولین بار در 6 آگوست 1991 توسط تیم برنرز لی معرفی شد.که در 23 اوت 1991 ، در دسترس همگان بود.
جهانی شدن:
اولین سرور وب در دسامبر 1991 در ایالات متحده وارد اینترنت شد. در این زمان ، فقط دو نوع مرورگر وجود داشت. نسخه اصلی توسعه که فقط در دستگاه های NeXT و مرورگر "line-mode" موجود بود و نصب و راه اندازی آن بر روی هر سیستم عامل آسان بود اما کاربرپسند تر بود و از قدرت محدودی برخوردار بود.
برای پیشرفت بیشتر ، برنرز لی از دیگر توسعه دهندگان از طریق اینترنت خواست تا در توسعه آن کمک کنند. بسیاری از توسعه دهندگان مرورگرهایی را برای سیستم X-Window نوشتند. اولین سرور وب ، خارج از اروپا ، در سال 1991 در دانشگاه استاندارد ایالات متحده معرفی شد. در همان سال ، فقط ده سرور وب شناخته شده در سراسر جهان وجود داشتند.
بعداً در ابتدای سال 1993 ، مرکز ملی نرم افزارهای رایانه ای رایانه ای (NCSA) اولین نسخه از مرورگر موزاییک خود را معرفی کرد. در محیط X Window System اجرا شد. بعداً ، NCSA نسخه هایی را برای رایانه های شخصی و محیط های Macintosh منتشر کرد. با معرفی مرورگرهای کاربر پسند در این رایانه ها ،شبکه جهانی وب شروع به گسترش فوق العاده ای در سراسر جهان کرد.
استانداردهای باز:
هدف اصلی این بود که وب را به عنوان یک سیستم اختصاصی برای همه یک استاندارد باز نگه دارد. بر این اساس ، سرن پیشنهادی را تحت برنامه ESPRIT "WebCore”" به کمیسیون اتحادیه اروپا ارسال کرد. هدف این پروژه تشکیل کنسرسیوم بین المللی با همکاری موسسه فناوری ماساچوست (MIT) ، ایالات متحده است. در سال 1994 ، برنرز لی CERN را ترک کرد و به MIT پیوست و کنسرسیوم جهانی بین المللی وب (W3C) را تأسیس کرد .
کمیسیون اروپا به مؤسسه ملی تحقیقات فرانسه در علوم کامپیوتر و کنترل (INRIA) نزدیک شد تا نقش CERN را جایگزین کند. سرانجام ، در آوریل 1995 ، INRIA اولین میزبان W3C اروپا شد و در سال 1996 دانشگاه Keio ژاپن میزبان دیگری در آسیا شد.
در سال 2003 ، ERCIM (کنسرسیوم تحقیقاتی اروپا در انفورماتیک و ریاضیات) INRIA را برای نقش میزبان W3C اروپا جایگزین کرد. دانشگاه بیهانگ در سال 2013 به عنوان چهارمین میزبان توسط W3C اعلام شد. در سپتامبر 2018 ، بیش از 400 سازمان عضو در سراسر جهان وجود داشتند.
از زمان آغاز به کار ، وب بسیار تغییر کرده است و امروز نیز در حال تغییر است. موتورهای جستجو در خواندن ، درک و پردازش اطلاعات پیشرفته تر شده اند. آنها به راحتی می توانند اطلاعات درخواست شده توسط کاربران را پیدا کنند و حتی می توانند اطلاعات مرتبط دیگری را نیز در اختیار کاربران قرار دهند.
سرانجام ، کمیسیون اروپا اولین پروژه وب خود را در همان سال با سرن به عنوان یکی از شرکای خود تصویب کرد. در آوریل 1993 ، CERN منبع مبانی شبکه جهانی وب را به صورت رایگان و بدون حق امتیاز در دسترس قرار داد و بدین ترتیب آن را به صورت نرم افزاری رایگان قرار داد. آزاد بودن به معنای آن است که شخص حق دارد بدون پرداخت حق الزحمه یا هزینه مجوز ، از مطالب حق چاپ یا مالکیت معنوی استفاده کند. بنابراین ، سرن به مردم این امکان را داد تا از کد و پروتکل وب به صورت رایگان استفاده کنند. فناوری هایی که برای ایجاد شبکه جهانی وب ایجاد شده اند به منبع آزاد تبدیل شدند تا به مردم امکان استفاده رایگان از آنها را بدهند. سرانجام ، مردم برای تهیه اطلاعات و اهداف مشابه دیگر ، اقدام به ایجاد وب سایت برای مشاغل آنلاین کردند.
در پایان سال 1993 ، بیش از 500 سرور وب وجود داشت شبکه جهانی وب 1٪ از کل ترافیک اینترنت را در اختیار دارد. در ماه مه 1994 ، نخستین کنفرانس بین المللی گسترده شبکه جهانی وب در CERN با حضور حدود 400 کاربر و توسعه دهنده برگزار شد و به عنوان "Woodstock of the Web" معروف شد. در همان سال ، شرکت های مخابراتی دسترسی به اینترنت را آغاز کردند و مردم به شبکه جهانی وب در خانه های خود دسترسی دارند.
در همان سال ، یک کنفرانس دیگر در ایالات متحده برگزار شد که بیش از 1000 نفر در آن شرکت کردند. این سازمان توسط NCSA و کمیته بین المللی تازه تاسیس (IW3C2) تشکیل شده است. در پایان سال جاری (1994) ، شبکه جهانی وب حدود 10000 سرور و 10 میلیون کاربر داشت. این فناوری بطور مداوم برای تحقق نیازهای رو به رشد و امنیت بهبود یافته است.
شبکه جهانی وب چگونه کار می کند؟
اکنون ، ما درک کرده ایم که شبکه جهانی وب مجموعه ای از وب سایت های متصل به اینترنت است تا افراد بتوانند اطلاعات را جستجو و به اشتراک بگذارند. حالا ، بگذارید بفهمیم چگونه کار می کند!
وب طبق فرمت اصلی اینترنت، سرویس گیرنده-سرویس دهنده مطابق شکل زیر عمل می کند. سرورها در صورت درخواست کاربران ، صفحات وب یا اطلاعات را به رایانه های کاربر در شبکه ذخیره و انتقال می دهند. وب سرور یک برنامه نرم افزاری است که به صفحات وب درخواست شده توسط کاربران با استفاده از یک مرورگر خدمات می دهد. رایانه کاربرانی که اسناد را از سرور درخواست می کنند به عنوان مشتری شناخته می شود. مرورگر ، که بر روی رایانه کاربر نصب شده است ، به کاربران امکان می دهد اسناد بازیابی شده را مشاهده کنند.
همه وب سایت ها در سرورهای وب ذخیره می شوند. ، یک وب سایت فضایی را در سرور اشغال می کند و در آن ذخیره می شود. سرور میزبان وب سایت هر زمان که کاربر صفحات وب خود را درخواست کند ، و صاحب وب سایت مجبور است هزینه ای را برای ذخیره اطلاعات در سرور پرداخت کند.
لحظه ای که مرورگر را باز کرده و URL را در نوار آدرس تایپ می کنید یا در Google چیزی جستجو می کنید ، شبکه جهانی وب شروع به کار می کند. سه فناوری اصلی در انتقال اطلاعات (صفحات وب) از سرورها به مشتری (رایانه کاربران) وجود دارد. این فناوری ها شامل مرورگرهای Hypertext Language (HTML) ، پروتکل انتقال Hypertext (HTTP) و مرورگرهای وب است.
زبان علامت گذاری متن (HTML):
HTML یک زبان نشانه گذاری استاندارد است که برای ایجاد صفحات وب استفاده می شود. این ساختار صفحات وب را از طریق عناصر HTML یا برچسب ها توضیح می دهد. این برچسب ها برای سازماندهی بخش هایی از مطالب مانند "عنوان"، "پاراگراف" ، "جدول" ، "تصویر" و موارد دیگر استفاده می شود. هنگامی که یک صفحه وب باز می کنید ، برچسب های HTML را نمی بینید زیرا مرورگرها برچسب ها را نمایش نمی دهند و از آنها فقط برای ارائه محتوای یک صفحه وب استفاده می کنند. به عبارت ساده ، از HTML برای نمایش متن ، تصاویر و منابع دیگر از طریق یک مرورگر وب استفاده می شود.
یک مرورگر وب ، که معمولاً به عنوان یک مرورگر شناخته می شود ، برنامه ای است که متن ، داده ، تصاویر ، فیلم ها ، انیمیشن و موارد دیگر را نمایش می دهد. این نرم افزار یک رابط نرم افزاری را فراهم می کند که به شما امکان می دهد روی منابع لینک داده شده در شبکه جهانی وب کلیک کنید. هنگامی که برای راه اندازی آن روی نماد مرورگر نصب شده روی رایانه خود دوبار کلیک می کنید ، به World Wide Web متصل می شوید و می توانید Google را جستجو کنید یا URL را در نوار آدرس تایپ کنید.
در ابتدا به دلیل پتانسیل محدود ، مرورگرها فقط برای مرور مورد استفاده قرار می گرفتند. امروز ، آنها پیشرفته تر هستند؛ در کنار مرور می توانید از آنها برای ارسال نامه الکترونیکی ، انتقال پرونده های چندرسانه ای ، استفاده از سایت های رسانه های اجتماعی و شرکت در گروه های بحث و گفتگوی آنلاین و موارد دیگر استفاده کنید. برخی از مرورگرهای رایج شامل Google Chrome ، Mozilla Firefox ، Internet Explorer ، Safari و ....
پروتکل انتقال hypertext (HTTP):
پروتکل انتقال متن Hyper (HTTP) یک پروتکل لایه برنامه است که شبکه جهانی وب را قادر می سازد تا یکنواخت و مؤثر کار کند. این مبتنی بر یک مدل سرویس گیرنده-سرویس دهند است. کاربر یک مرورگر وب است که با وب سرور از طریق وب سایت ارتباط برقرار می کند. این پروتکل نحوه شکل گیری و انتقال پیام ها را مشخص می کند و وب سرور و مرورگر باید در پاسخ به دستورات مختلف چه اقداماتی انجام دهند. وقتی URL را در مرورگر وارد می کنید ، یک دستور HTTP به سرور وب ارسال می شود و صفحه وب درخواستی را منتقل می کند.
هنگامی که ما با استفاده از یک مرورگر وب سایت را باز می کنیم ، به وب سرور وصل میشویم مرورگر از طریق HTTP با سرور ارتباط برقرار می کند و یک درخواست ارسال می کند. HTTP برای برقراری ارتباط با سرور از طریق TCP / IP انجام می شود. سرور درخواست مرورگر را پردازش کرده و پاسخی را ارسال می کند ، و سپس اتصال بسته می شود. بنابراین ، مرورگر محتوا را از سرور برای کاربر بازیابی می کند.
تفاوت بین موتور جستجو و پورتال
موتور جستجو
موتور جستجو برنامه ای است که به گونه ای طراحی شده است که کاربران می توانند اطلاعات یا محتوا را در World Wide Web مرور کنند. این کمک می کند تا اطلاعات مورد نظر را در حداقل زمان بازیابی کنید. همچین این امکان را به شما می دهد تا کلمات کلیدی یا عباراتی خاص را وارد کرده و لیستی از مواردی را مطابق با آن کلمات کلیدی و عبارات بازیابی کنید. بنابراین ، بنابراین موتور جستوجو فوراً اطلاعاتی در اختیار شما قرار نمی دهد. فقط صفحات مربوط به کلمات کلیدی یا اصطلاحات جستجوی دیگر را بازیابی می کند. برخی از موتورهای جستجو محبوب گوگل ، بینگ و یاهو هستند.
پورتال
پورتال یک مکان خصوصی در اینترنت است که به عنوان نقطه دسترسی به اطلاعات موجود در شبکه جهانی وب عمل می کند. از طریق یک URL منحصر به فرد ، نام کاربری و رمز عبور منحصر به فرد ، به پورتال دسترسی پیدا می شود ، یعنی جدا از URL ، برای مشاهده محتوا در یک پورتال ، ورود کاربری لازم است. برخی از پرتال های معروف facebook.com ، gmail.com و twitter.com هستند.